Ik zit in de auto omdat ik vandaag een nieuwe bank ben wezen ophalen, een bank in Boxtel en een stoel in Elsloo bij Maastricht. Mijn nieuwe huis wordt kleiner, dus moet ik zorgen voor kleine meubeltjes.
Ik moest vandaag ernstig terug denken aan mijn forensenjaren. Ik heb vaak in Maastricht en Eindhoven gewerkt. Iedere dag stond ik in de file. En, dat is het gekke, het is vandaag zaterdag, ik maak dezelfde ritjes, en ja hoor, co'tje staat weer in de file....
Maar goed, gedoe...
Ik rijd over de A73, afslag Roermond. Ooit in mijn leven heb ik besloten om nooit meer naar Roermond te gaan en ook vandaag blijft die afslag links (rechts) liggen.
In de auto begin ik me te vervelen, ik rijd vandaag voor het eerst in mijn leven als een gekke Henkie met een aanhangwagen achter een cabrio. Ik sta een beetje voor gek.... nou... een beetje...
Mijn navigatiejuf heeft haar dag niet, we rijden over een weg die ze niet kent, dit gemopper kun je gelukkig uit zetten. De bijrijdersstoel is een verzameling van prullaria, zonnebril die al lang niet meer nodig is, printjes met adressen, telefoon, half aangegeten broodje waarvan de beschrijving beter was dan de smaak, leeg jus d'orange flesje en nog wat meer rommel. Bottom line. De stoel is leeg. Mijn liefjes op de achterbank, ze snurken.
Ik rijd met een aanhangwagen, dan mag je niet harder dan 90, de cruisecontrol helpt. Zo rijden is erg slaapverwekkend.
Ik besluit om de radio flink wat lawaai te laten produceren. Mijn Ledisi cd gaat op. We belanden bij het nummer Alone....
http://www.youtube.com/watch?v=CWmn-ELbeZQ
alone i dont wanna be alone
dont wanna be here alone(3x)
please wont u tell me the truth
instead of always just leaving me here alone
En het is nog waar ook.
Er komen gedachten in me op aan de lege stoel. Don´t wanna be here. Niet in Roermond, niet alone. Het gesnurk achterin verraad dat ik ook niet alleen ben. Ik zing mee... hoewel zingen? Ik zing vals, kan ik niet tegen.
Ik word ingehaald door een vrachtwagentje, er staat een print van een hart op, ´het gebroken hartje´ is de titel. www.hetgebrokenhartje.nl.
Wat een toepasselijk vrachtwagentje. Ik vraag me af wat ze doen, is her een café of restaurant? Een theatergroep, een kledingwinkel? Geen idee, maar wat het ook is, grappige naam voor het de vrachtwagen.
Een lik in mijn oor, mijn publiek is het er niet mee eens dat er vals gezonden wordt.
Ik dwaal af, ik houd niet van de donkere periode aan het eind van het jaar, het is nog geen zes uur en het is al donker. De dag lijkt al weer voorbij, de avond moet echter nog beginnen. Straks heb je weer dat gedoe met kerst, gezelligheid ten top.
13 jaar geleden zat ik met kerst op Schiermonnikoog, misschien ga ik dit jaar maar weer. Heerlijk uitwaaien op het strand, weg van alle gekheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten