Ik heb onlangs een concept blog gemaakt waarin ik het thema geluk probeerde te definiëren.
Ik ben er mee gestopt. Geluk is niet te definiëren. Ruben, als enige overlevende van een vliegramp zal geluk heel anders definiëren, dan de dochter van Richard Howard Hilton zal daar dan een hele andere mening over hebben.
Ik vraag mezelf dan ook of het niet zo is dat je je gaat verdiepen in wat geluk is als je er juist een gebrek aan hebt. Het is een wat trieste blik op het leven van ondergetekende, maar die vraag schoot mij te binnen.
Ik geloof niet, lieve lezer, dat uw auteur een gebrek heeft aan (bijna) alles wat hem gelukkig kan maken.
Ok, hij woont niet in een mooie castello met zijn geliefde Violetta in het platteland van Toscane, maar ook in het kille Holland is genoeg te beleven om het geluks streven te stimuleren en te voeden.
Sterker nog in een mooi leven is het goed toeven. Zeker als de goden u gunstig gezind zijn, en als u zich kunt wentelen in voldoende aandacht en liefde van uw vrienden.
Maar toch roept het simpele feit dat de vraag bestaat ook de vraag op waar de vraag vandaan komt.
Een vriend van me vertelde me vandaag enigszins gniffelend dat hij ernstig ziek is. Zijn boodschap was dat hij ernstig ziek was, maar dat hij zich er verder niet druk om wilde maken. Ik - Alfredo - bewonder die houding. Sterker nog, het roept bij mij de vraag op of ik in dezelfde situatie hetzelfde zou reageren. En het vreemde is dat ik denk dat dat inderdaad het geval is. En wellicht daarom beschouw ik hem als een goede vriend, zo niet zeer goede vriend.
En toch, wat maakt het dat in het menselijk leven de zoektocht naar geluk zo belangrijk wordt gevonden?
Wat maakt dat het hebben van geluk zo belangrijk wordt gevonden?
Hoe kan het dat de volgers van Job Cohen er een geluks definitie op na houden dan de volgers van Geert Wilders?
Is het dan zo dat de definitie van geluk geen alomtegenwoordig begrip is?
Is geluk niet voor iedereen het zelfde?
Hoe kan ik dan, als simpele baron in het 18e eeuwse Italië dat ondefinieerbare geluk na streven?
Hoe kan ik iets nastreven wat ik niet kan definiëren?
Ik kan en wil u niet opschepen met platitudes als : "zo voel ik dat" of "het voelt gewoon goed" want dat soort SBS6 uitspraken zijn u en mij niet waardig.
En het is mooi, want ook in deze week heb ik een ontzettend mooi mens leren kennen, die haar hart op de goede plaats heeft, maar bij wie zeker ook begrippen als eer en toewijding een belangrijke rol spelen.
Ik ben er mee gestopt. Geluk is niet te definiëren. Ruben, als enige overlevende van een vliegramp zal geluk heel anders definiëren, dan de dochter van Richard Howard Hilton zal daar dan een hele andere mening over hebben.
Ik vraag mezelf dan ook of het niet zo is dat je je gaat verdiepen in wat geluk is als je er juist een gebrek aan hebt. Het is een wat trieste blik op het leven van ondergetekende, maar die vraag schoot mij te binnen.
Ik geloof niet, lieve lezer, dat uw auteur een gebrek heeft aan (bijna) alles wat hem gelukkig kan maken.
Ok, hij woont niet in een mooie castello met zijn geliefde Violetta in het platteland van Toscane, maar ook in het kille Holland is genoeg te beleven om het geluks streven te stimuleren en te voeden.
Sterker nog in een mooi leven is het goed toeven. Zeker als de goden u gunstig gezind zijn, en als u zich kunt wentelen in voldoende aandacht en liefde van uw vrienden.
Maar toch roept het simpele feit dat de vraag bestaat ook de vraag op waar de vraag vandaan komt.
Een vriend van me vertelde me vandaag enigszins gniffelend dat hij ernstig ziek is. Zijn boodschap was dat hij ernstig ziek was, maar dat hij zich er verder niet druk om wilde maken. Ik - Alfredo - bewonder die houding. Sterker nog, het roept bij mij de vraag op of ik in dezelfde situatie hetzelfde zou reageren. En het vreemde is dat ik denk dat dat inderdaad het geval is. En wellicht daarom beschouw ik hem als een goede vriend, zo niet zeer goede vriend.
En toch, wat maakt het dat in het menselijk leven de zoektocht naar geluk zo belangrijk wordt gevonden?
Wat maakt dat het hebben van geluk zo belangrijk wordt gevonden?
Hoe kan het dat de volgers van Job Cohen er een geluks definitie op na houden dan de volgers van Geert Wilders?
Is het dan zo dat de definitie van geluk geen alomtegenwoordig begrip is?
Is geluk niet voor iedereen het zelfde?
Hoe kan ik dan, als simpele baron in het 18e eeuwse Italië dat ondefinieerbare geluk na streven?
Hoe kan ik iets nastreven wat ik niet kan definiëren?
Ik kan en wil u niet opschepen met platitudes als : "zo voel ik dat" of "het voelt gewoon goed" want dat soort SBS6 uitspraken zijn u en mij niet waardig.
En het is mooi, want ook in deze week heb ik een ontzettend mooi mens leren kennen, die haar hart op de goede plaats heeft, maar bij wie zeker ook begrippen als eer en toewijding een belangrijke rol spelen.
Ik - Alfredo - heb me in het verleden, maar zeker ook in het heden veel de vraag gesteld wat eerbaarheid, toewijding en wat zelfs liefde en een begrip als 'houden van' eigenlijk betekent.
En eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik de betekenis van die alomtegenwoordige begrippen niet meer helemaal kan plaatsen. Tot ik mijn deze week realiseerde hoe bijzonder mijn vriendin is, en hoezeer ik dat waardeer.
En eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik de betekenis van die alomtegenwoordige begrippen niet meer helemaal kan plaatsen. Tot ik mijn deze week realiseerde hoe bijzonder mijn vriendin is, en hoezeer ik dat waardeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten