Alfredo en Violetta zochten hun rust in een plattelandshuis bij Parijs. Ieder mens heeft een plek nodig waar hij of zij tot rust kan komen. Een plekje eigen, een beetje geborgenheid, een plekje met je eigen rommeltjes en je eigen geurtjes.
Verhuizen staat in de lijst van ‘life events’ met de meeste stress voor een mens. Hoewel er nog heel veel belangrijke zaken boven staan blijft uw Alfredo zich bezig houden met het hier en nu. En op dit moment is het hervinden van vaste grond een thema in het leven.
Een nieuwe omgeving, het zoeken naar een nieuwe habitat is aangebroken. Je habitat verandert. De vraag die je jezelf ook zo moment stelt is of je nog wel leeft. Of de wereld waar je thuishoort wel de wereld is waar je thuis bent.
Je bent als mens geneigd om een habitat te zoeken waarvan je denkt, wil of graag zou willen dat het je habitat is. Je zoekt connectie, je zoekt verbinding, je zoekt, kortom, naar een plek met soortgenoten. Op die plek is het normaal om jezelf te zijn. Op die plek hoef je, tegenover anderen, niet te laten zien wie of wat je bent. Want je bent. Je bent jezelf.
Waar identificeer je je mee. Waar wil je je mee verbinden, waar kun je je mee verbinden, waar kun je je mee identificeren.
Als een mens verhuist begint het grote zoeken. De identiteit wordt opnieuw gedefinieerd. Zoals een vriend van mij onlangs zei, "mensen leven in rollen ". En in die rollen zoeken mensen een plekje. En dat plekje kunnen wij definieerden als de comfortzone. Die comfortzone is een afgebakend territorium waarbinnen een mens zich veilig voelt. Een veilige afbakening van bekend terrein dat bekende terrein moet vooral niet al te vaak veranderen. Want hoe vaker dat bekende terrein veranderd hoe onbekender het terrein wordt en daarmee hoe om een veilige de situatie wordt waarin een mens zich denkt te begeven. Het kan dan zomaar zijn dat een mens zich onveilig gaan voelen, en juist op dat moment ontstaat er angst angst die leidt tot zelfbescherming. Zelfbescherming door het opwerpen van hogere drempels het neerzetten van hoge schuttingen en bijvoorbeeld het stemmen op de PVV. Misschien wel daarom zouden we kunnen stellen dat onze veiligheid, of in ieder geval een gevoel van onveiligheid de grootste reden is waarom de PVV op dit moment de snelst groeiende partij is. De vraag die dan gesteld kan worden is of dat nu juist die politieke partijen die zich richten op dat gevoel van onveiligheid groeien omdat wij ons allemaal onveilig voelen. En daarom voelen wij ons zelf onveilig.
Maar al bij al is het zoeken, of het vinden, zal een nieuwe habitat een rijke ervaring. Een nieuw begin. Een nieuw einde. Maar, hoofdzakelijk een nieuw moment, en daarbij is het niet echt relevant of dat nieuwe moment nu een goed of een slecht moment is. Want iedere moment kan in deze een goed of slecht moment zijn. De dag breekt, aan de dag begint, de uitdaging begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten